Dr Hla Myint (1920-2017)

ေက်ာင္းတက္ေနတုန္းက စာအုပ္ေတြ ေမႊရင္း လန္ဒန္ စီးပြားေရး တကၠသိုလ္က ပါေမာကၡ ေဒါက္တာ လွျမင့္ ဆိုတဲ့အမည္ သြားေတြ႔ေတာ့ သူ႔အေၾကာင္း လိုက္ရွာၾကည့္ဖူးတယ္။

အတၳဳပၸတၱိ အခ်က္အလက္ သိပ္ရွာမေတြ႔ဘူး … ရသေလာက္ စာ ၂ ေၾကာင္းနဲ႔ သူ႔စာအုပ္စာရင္းကို ၂၀၁၀ မွာ ျမန္မာဝီကီပီဒီးယား ေပၚမွာ ေရးတင္ေပးခဲ့ပါတယ္။

မေန႔ညက ဆရာႀကီး ေဒါက္တာ လွျမင့္ ကြယ္လြန္သြားပါၿပီ။ ခနေနရင္ ျမန္မာ ဝီကီမွာ ကြယ္လြန္သြားေၾကာင့္ ဝမ္းနည္းစြာ ထပ္ျဖည့္ လိုက္ပါမယ္။

40

ကယ္ရီေကးခ်ား – ကာႀကီး

က်ေနာ္ အသက္ ၄၀ ျပည့္ေတာ့မည္။

ဆရာ ျမသန္းတင့္၏ လမင္းကို ထရံေပါက္မွ ၾကည့္ျခင္း (ေဆာင္းပါး အသစ္မ်ားထည့္၍ ၂၀၁၄ ဒု ပံုႏွိပ္ျခင္းကို) ဖတ္ေနရင္းမွ အခု ႀကံဳေနရေသာ အၾကပ္အတည္း အခက္အခဲမ်ားကို က်ေနာ္သည္ ေျပာက္တိေျပာက္ၾကား စဥ္းစားစရာေတြ ေခါင္းထဲဝင္ဝင္လာသျဖင့္ စာအုပ္ကို ေကာင္းစြာ ဖတ္၍ မရ။ စာကို အာ႐ံုမစိုက္ႏိုင္ဟု ဆိုေကာင္း ဆိုႏိုင္သည္။

မိသားစု က်န္းမာေရး အခက္အခဲမ်ား၊ က်န္းမာေရးေနာက္တြင္ လိုက္လာသည့္ ေငြေရးေၾကးေရး၊ မိသားစု၊ တသီးတသန္႔ ကိုယ့္ဖာသာ အိပ္မက္ထားသည့္ ပညာေရး ပန္းတိုင္၊ ကိုယ့္ဝါသနာပါမႈႏွင့္ ကိုယ့္အသက္ေမြးမႈ အလုပ္ … စသည္တို႔သည္ က်ေနာ္၏ ခုတေလာ ေမ့့တတ္ေသာ ဦးေႏွာက္ကို တကန္႔စီ တံခါးေခါက္ေနၾကသည္။

ပါရဂူဘြဲ႔ ဝင္ခြင့္ရၿပီးေနာက္ တစိတ္တပိုင္းေပးမည့္ ပညာသင္ဆုႏွင့္ ပတ္သက္၍ သက္ဆိုင္ရာ တကၠသိုလ္ႏွင့္ ေဆြးေႏြး၊ ကိုယ့္ဖာသာ ဆင္ျခင္ရာတြင္ ကိုယ့္ဖာသာ အျပစ္တင္ဖို႔သာ အေၾကာင္းေတြ ျမင္မိသည္။
ကိုယ့္အသက္ ၄၀ ဆို ကိုယ့္ ႏွစ္ဖက္ေသာအဖြားေတြ ဘယ္ေလာက္ျဖစ္လိမ့္မယ္ က်ေနာ္ စဥ္းစားမိေသာ္လည္း ထဲထဲဝင္ဝင္ မေတြးမိ။ စဥ္းစားျခင္းႏွင့္ ေတြးေတာျခင္းသည္ ကြာသည္ဟု က်ေနာ္ ထင္သည္။

အခု ႏွစ္ဖက္ေသာ အဖြားမ်ား (အဖိုးမ်ားကား မရွိေတာ့) ေဆး႐ံုႏွင့္ ေဆးႏွင့္၊ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရမည့္ ကိစၥႏွင့္ လိုအပ္သည္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းရမႈႏွင့္ … သံသရာ ပတ္လည္ေနသည္။ ျမန္မာျပည္မွာ က်န္းမာေရးသည္ ေငြႏွင့္ စက္ရသည္သာ။

က်ေနာ္သည္ ယင္း အပိုင္းအျခားကို ေသခ်ာ မတြက္မိခဲ့။ မေတြးေတာမိခဲ့။ အေဖႏွင့္ ဦးေလးျဖစ္သူကလည္း သူတို႔ မိခင္ (က်ေနာ့္ အဖြား) ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အထူးျပင္ဆင္ထားျခင္းလည္း မရွိခဲ့။ အသစ္ထူေထာင္ထားသည့္ မႏိုင္ဝန္မ်ားႏွင့္။

သူ႔အကန္႔နဲ႔ သူ

(Credit – dreamstime)

-တဖက္က ေျပာတယ္-ဝ ေတြ ခြဲျခားခံရတယ္ … ဘာညာ
-က်န္ တဖက္က ေျပာတယ္-ဝင္ခြင့္ကတ္ေတြ EAOs က ထုုတ္သြားလိုု႔၊ ဝ ကလည္း တည္းရန္ စီစဥ္ေပးရာတြင္ မတည္း၊ တျခားေနရာ တည္း၍ ကတ္မ်ား တလြဲေရာက္၊ ဝ ကို အက်အန ဖိတ္တာေတာင္ ေခါင္းေဆာင္ပိုုင္း မလာ၊ တာခ်ီလိတ္ တာဝန္ခံ အဆင့္သာ လာေရာက္ … ဘာညာ …

-တဖက္က ေျပာတယ္-သူတို႔က ေရေဆးပန္းခ်ီ အသင္းက ဘာညာကြိကြတဲ့ … ႏိုုင္ငံျဖတ္ေက်ာ္ ပြဲမ်ား ဝင္ေရာက္ ဆယ္မီနာ ရာမီနာလုပ္ … ဘာညာ
-က်န္တဖက္က ေျပာတယ္ …ေရးေဆးမေရးတဲ့လူေတြက ဘယ္က အဲဒီထဲ ပါလာတာလဲတဲ့ …

Kay Moe Ko’s 2nd Solo Show

My Heart, My Art

ကမာၻ႔ ပထမဆံုး လိင္ေျပာင္းဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့သူ ပန္းခ်ီဆရာ

ကမာၻေပၚမွာ ခြဲစိတ္ျပဳျပင္ၿပီး လိင္ေျပာင္းဖို႔ ပထမဆံုး ႀကိဳးစားခဲ့သူကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၈၀ ေလာက္က ဒိန္းမတ္ႏိုင္ငံ၊ ကိုပင္ေဟဂင္ၿမိဳ႕ေန အိုင္နာ ဝဂၢနာ ဆိုတဲ့ ႐ႈေမွ်ာ္ခင္းေရးဆြဲသူ ပန္းခ်ီဆရာ တဦးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဇနီး ပံုတူေရးဆြဲသူ ပန္းခ်ီဆရာမ ဂါဒါ ဝဂၢနာ တို႔ရဲ႕ အေၾကာင္း စိတ္ဝင္စားစရာ သိမ္ေမြ႔တဲ့ ဇာတ္လမ္းကို The Danish Girl ဆိုတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမွာ ၾကည့္ရႈခံစားရမွာပါ။

ေဒးဗစ္ အက္ဗာေရွာ့ဖ္ (David Ebershoff) ေရးသားတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ဝတၳဳကို ျပန္ရိုက္တဲ့ ဒီရုပ္ရွင္ကားဟာ အကယ့္အျဖစ္ေတြနဲ႔ အတြင္းေရးေတြမွာ ကြဲလြဲမႈ တခ်ိဳ႕ ရွိတယ္လို႔ ေဝဖန္ခံရေပမယ့္ စိတ္ဝင္စား အားေပးမႈ ခံရတဲ့ ဇာတ္ကားတကား ျဖစ္ပါတယ္။

ပန္းခ်ီဆရာမ ဂါဒါ (သ႐ုပ္ေဆာင္ အဲလီစီယာ ဗီကန္ဒါ) ဟာ လက္စမသတ္ႏိုင္ျဖစ္ေနတဲ့ မိန္းမပံု ပန္းခ်ီကား တကားအတြက္ သူ႔ ေယာက်္ားျဖစ္သူ ပန္းခ်ီဆရာ အိုင္နာ ဝဂၢနာ (သ႐ုပ္ေဆာင္ အက္ဒီ ရက္မိန္း) ကို ေမာ္ဒယ္ ထိုင္ခိုင္းပါတယ္။ ၁၉၂၀ ဝန္းက်င္မွာ ဂါဒါေရာ အိုင္နာပါ အေတာ္အတန္ နာမည္ရ ပန္းခ်ီသမား၊ သ႐ုပ္ေဖာ္ ပန္းခ်ီေရးသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။

အဲဒီက စၿပီး အိုင္နာဟာ သူ႔ဇနီး ဂါဒါ ပန္းခ်ီေရးဖို႔ အတြက္ ေမာ္ဒယ္အျဖစ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထိုင္ေပးခဲ့ၿပီး ပန္းခ်ီကားထဲက မိန္းမပံုကိုေတာ့ အိုင္နာရဲ႕ ညီမ “လီလီ အယ္လ္ဘီ” လို႔ နာမည္ ေပးထားလိုက္ၾကပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ အိုင္နာဟာ ေယာက်္ားဘဝ “အိုင္နာ” နဲ႔ ပန္းခ်ီကားထဲက မိန္းမဘဝ “လီလီ” ဆိုၿပီး ဘဝ ႏွစ္ခုကို စတင္ ေတြ႔ရွိလာပါတယ္။ အိုင္နာဟာ လီလီအျဖစ္ အမ်ိဳးသမီး အဝတ္အစားေတြ ဝတ္ရတာကို သာယာလာၿပီး အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ လွပမႈ၊ ႏြဲ႔ေႏွာင္းမႈ၊ ေပ်ာ့ေျပာင္းမႈေတြကို စတင္ သတိျပဳ ေလ့လာေနမိပါတယ္။ အိုင္နာဟာ တကိုယ္တည္းမွာ စိတ္ႏွစ္ခု ျဖစ္လာပါတယ္။ ဇနီးျဖစ္သူ ဂါဒါကလည္း ခင္ပြန္းျဖစ္သူ အိုင္နာနဲ႔ လီလီတို႔ ႏွစ္ကိုယ့္တစိတ္ ျဖစ္ေနမႈကို ခြဲထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလာရပါေတာ့တယ္။

Water Color – undated

ငယ္စဥ္ … ႏုစဥ္ကေပါ့ဗ်ာ … ေအာက္ဒိုး ေရးခဲ့တာ …

အခု အဖြားအိမ္မွာ ျပန္ေတြ႔တယ္ … ဖုန္အလိမ္းလိမ္းပဲ …

ခုမ်ားေတာ့ မေမးေလနဲ႔ … အဲသလို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ မရွိေတာ့ၿပီ …

—
ငယ်စဉ် … နုစဉ်ကပေါ့ဗျာ … အောက်ဒိုး ရေးခဲ့တာ …

အခု အဖွားအိမ်မှာ ပြန်တွေ့တယ် … ဖုန်အလိမ်းလိမ်းပဲ …

ခုများတော့ မမေးလေနဲ့ … အဲသလို စိတ်ရှည်လက်ရှည် မရှိတော့ပြီ …

ပ႐ိုမိုးရွင္း … တဲ့လား

(Credit – fastcompany)

မေန႔က ဝိုင္းမွာ ေကာင္မေလးေတြ ပုလင္း ပရိုမိုရွင္း လာဆင္းတယ္ … စေျပာကတည္းက ကြဲေတာ့တာပဲ … က်မတို႔ ဝီစကီက ရက္ေလဘယ္ထက္ ေကာင္းပါတယ္ တဲ့ …

အဲဒီေတာ့ ေမးၾကၿပီေလ … ဆာေဗး ေကာက္ထားတာလား … ဘယ္ႏွႏွစ္ စမ္းၿပီးၿပီလဲ … ဘယ္ေလာက္ ေရာင္းရၿပီလဲ … စေကာ့တလန္က ထြက္တဲ့ ဝီစကီ ဘယ္လိုမ်ား ထင္ထားလို႔လဲ …
ဒါနဲ႔ ကိုယ္လည္း စကားလမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းပါေစေတာ့လို႔ ပုလင္းျပစမ္းပါဦး … အင္ေဖာ္ေမးရွင္း ၾကည့္မယ္ … ပန္းဖလက္ပါလား …
ေကာင္မေလးက ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာနဲ႔ ေစြ႔ကနဲထြက္သြားၿပီး လက္ကမ္းေၾကာ္ျငာကေလး ယူလာေပးတယ္ …
ေသာက္ေခြး … ဆီး ယူ အပ္ သည္ေတာ့ ပံုနဲ႔ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာ ဆရာႀကီး ႏွစ္ေယာက္ပံုက ေအာက္မွာ ပါေသးတယ္ …
ေအး … ေအး … အဲဒီ ဆီးယူအပ္သည္ေတာ့ ပံု ေထာက္ျပၿပီး ဒီရုပ္နဲ႔ ထည့္ၿပီး ေၾကာ္ျငာေနရင္ေတာ့ အားမေပးေသးဘူး ေျပာလိုက္တာ ကေလးမေတြ မ်က္စိမ်က္ႏွာ ပ်က္သြားလိုက္တာမ်ား … 😀
အေတာ္ညံ့တဲ့ မားကက္တင္း စီမံခန္႔ခြဲမႈ … အေတာ္ သရီး ရွဲဒိုး ႏိုး အန္ဒါစတန္း ကေလးမေတြ … ဒုကၡ …
ဝီစကီသမားေတြမ်ား ဘယ္လို ေအာက္ေမ့ေနတယ္ မသိဘူး … 😀
(မသကာ ေမာ္ဒယ္ အမိုက္စားေလးနဲ႔ဆို ဟုတ္ေသးဗ်ာ … ဝီစကီေနပါတယ္ဆိုမွ တိုက္ပံုးေတြနဲ႔ပံု လာေၾကာ္ျငာ ျပရတယ္လို႔ .. :D)
Like