ကိုယ္ေတြ႔ ရဟန္းေကာင္း (၁)
လွေအာင္
က်ေနာ္နဲ႔ ေမာင္ဘုန္းဟာ ငယ္ကတည္းက ေပါင္းခဲ႔တာမဟုတ္ ေပမယ္႔ တကယ္႔ငယ္ေပါင္းလိုပဲ။ သူတကၠသိုလ္ျပန္မဆက္ခင္ဆုံရေတာ႔ ငယ္ေပါင္းပဲေျပာၾကတာေပါ႔။သူနဲ႔သိရ တာကမၾကာခင္ကဆုံးသြားတဲ႔ ပန္းခ်ီ ေက်ာ္သာဒြန္းေခၚလာလို႔ပါ။ တခါက က်ေနာ္အဲ႔အေၾကာင္းေရးဖူးပါတယ္။ ေမာင္ဘုန္းက ရဟန္း က်ေနာ္က ရဟန္းလူထြက္ စမ္းေခ်ာင္းက မေနာရမၼက ပညာဒါန သင္တန္းတက္ ၾကတယ္။အပါတ္စဥ္ ၂။ အဲ႔မွာ ေမာင္ဘုန္းက ကိုရင္ႀကီးတပါးနဲ႔ ရင္းႏွီးလာတယ္။ က်ေနာ္႔စာအုပ္ဆိုင္ေလးကို ပင္႔လာတယ္။ ဘြဲ႔က ဓမၼသာရတဲ႔။ ေနာက္အေတာ္ရင္းႏွီးသြားၾကတယ္။ ရင္ဘတ္ခ်င္းနီးၾကတာကိုး။
ကိုရင္ႀကီးက အဲ႔ကတည္းက ထက္တာ ဗုဒၶစာေပနဲ႔ပါတ္သတ္တဲ႔ ေဆာင္းပါးေတြကို အဂၤလိပ္လို ေရးတာ အေမရိကန္ ဗုဒၶအဖြဲ႔အစည္းတခ်ိဳ႕က ထုတ္ေဝတဲ႔ မဂၢဇင္းေတြမွာ ေဖၚျပခံေနရၿပီ။ ေနာက္သူနဲ႔ ျပန္ကြဲကြာ သြားၾကတယ္။ ေမာင္ဘုန္းနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ေတာ႔ ယေန႔ထိ အဆက္အသြယ္မျပတ္ တၿမိဳ႕တည္းေနတာကိုး။ ဦးဇင္းဓမၼသာရ ကေတာ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ေမာင္ဘုန္းရွိရာၾကြလာရွာပါတယ္။ သူျဖတ္သန္းမႈ႔က ၾကမ္းပါတယ္။ က်မ္းတေစာင္ ေပတဖြဲ႔ျဖစ္ေလာက္ပါတယ္။