ပြည်တွင်းမီဒီယာတွေ သတိထားဖို့
ပြည်တွင်းက မီဒီယာသမားတွေမှာလည်း ကိုးကား ရည်ညွှန်းစရာက ရှားလေတော့ ဘာမဆို အင်တာနက်မှာ ရနိုင်တယ်ဆိုပြီး အချက်အလက်တွေ၊ ပုံတွေကို အင်တာနက်မှာ ရှာကြတယ်။ ကျနော် သတိထားမိသလောက် လွန်ခဲ့တဲ့၂ နှစ်လောက်အထိ ဒါက ပြဿနာ မပေါ်သေးဘူး။ ရွှေဝါရောင်တော်လှန်ရေးနဲ့ နာဂစ်အပြီး မြန်မာဘလော့ဂ်လောကက ဝုန်းကနဲ အရွယ်ရောက်သွားတယ်။ မြောက်များစွာသော စာတွေ ပုံတွေ အင်တာနက်ထဲက မြန်မာကွန်းတန့်အောက်မှာ ပါလာတယ်။ တချို့ဟာတွေက ထင်တိုင်းသုံးလို့မရဘူး။ အေပီတို့ ရိုက်တာတို့က ပုံတွေ စာတွေ ယူသုံးလည်း ဘယ်သူမှ တရားလာမစွဲဘူး။ သို့သော် သိလွယ် ကွန်ပလိန်းတက်လွယ်တဲ့ မြန်မာအွန်လိုင်း ကွန်မြူနတီကြီး ဖြစ်လာတော့ သူတို့ဖန်တီးတာကို အလွယ်ယူလို့ မဖြစ်တော့ဘူး။
ဒီအချက် ပေါ်ပေါ်ထင်ထင်ဖြစ်လာတာက ကိုမောင်လှရဲ့ ဓာတ်ပုံတစ်ပုံကို ပြည်တွင်းဂျာနယ်တစ်ခုက ယူသုံးမိတာက စတာပဲ။ အင်တာနက်ထဲ ကီးဝါ့ဒ်ရိုက်ထည့်၊ ပုံကြီးထွက်လာတော့ ကော်တာပဲဆို ကောက်သုံး၊ ဟော ပိုင်ရှင်က ဒက်ကနဲသိတော့ အထင်လွဲကုန်ရော။
တနေ့က စာတစ်ပုဒ်ပို့လာတယ်။ ပြည်တွင်းမဂ္ဂဇင်းမှာ အင်တာနက်က ရတာပါဆိုပြီး ဖော်ပြထားလို့တဲ့။ ဒါနဲ့ ကောက်ရှာလိုက်တော့ ဝင်နီ ဆိုတဲ့ ဘလော်ဂါရေးတဲ့ ပို့စ်ဖြစ်နေတယ်။ အဲဒီပို့စ်ကို ဘလော့ဂ်နဲ့ဖိုရမ် အခု ၂၀၀ ကျော်မှာ ကောက်တင်ထားတာကို တွေ့ရတယ်။ ဘလော်ဂါတွေရဲ့စာတွေ ပြည်တွင်းမီဒီယာတွေမှာ ပိုင်ရှင် မသိဘဲ ပါလာတာတွေ ကေ့စ် ရှစ်ခုထက်မနည်း ရှိပြီလို့ ကျနော်တွေ့ရတယ်။ သေချာတာ ဒီ့ထက်များနိုင်တယ်။ ဒီတော့ အင်တာနက်မှာ မြန်မာနဲ့ပတ်သက်လို့ ပုံရှာတာ၊ စာရှာတာတွေ ပြည်တွင်းမီဒီယာတွေ အနေနဲ့ သတိပြုဖို့၊ စိစစ်ဖို့ အချိန်တန်ပါပြီ။
သင်ကာ
ဧပြီ ၂၀၀၉
Like this:
Like Loading...
