The encampment occupied by protesters burns at the Letpadaung mine following a crackdown on the morning of November 29 last year. Pic: AP
တဖက္က “ႏိုင္ငံ့ အက်ိဳးစီးပြား” အျဖစ္ၾကည့္တယ္ … တဖက္က ေဒသခံေတြက သူတို႔ “ဓားမဦးခ် အက်ိဳးစီးပြား” ကို ျမင္တယ္ …။ “ဥပေဒ” ဟာ ဒီႏွစ္ခု စလံုးအေပၚမွာ မတည္ဘူး။
အဓိက တရားခံက ဆယ္စုႏွစ္ခ်ီ “တရားလက္လြတ္” လုပ္သြားမႈေတြပဲ …။
ဒါေပမယ့္ ဒီကိစၥရဲ႕ အမယ္ဘုတ္ သူ႔ခ်ည္ခင္ကို တာဝန္မခံဘူး …။ ခ်ည္ခင္ကို ျဖည္ခ်င္သူေတြကလည္း “လူတူၿပီး မူမတူတာ” ကို မကြဲျပန္ဘူး။
အဓိကကို မရွာဘဲ … အေၾကာင္းျပေကာင္းစြာနဲ႔ ဆင္ေျခကန္ၾကရင္ … ကန္ႏိုင္သေလာက္ မွန္တဲ့ သမုတိသစၥာ ျဖစ္မွာပဲ …။ သေဘာအားျဖင့္ ႏွစ္ဖက္စလံုးက မွန္တယ္ …။
ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ဖက္ အေျဖထြက္မယ့္ … လက္ခံႏိုင္မယ့္ … အေၾကာင္းရင္းကို လက္ခံရဲတဲ့ ပရမတၳသစၥာကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့ ေရာက္မွ မဟုတ္ဘူး …။ သေဘာအားျဖင့္ solution ထြက္မလာဘူး …။ အမုန္းတရားနဲ႔ နားလည္မႈပဲ ထြက္မယ္ …။
