ဦးဇဋိ (၂)

ဦးဇဋိနှင့် ဦးပဏ္ဍိ

နိုင်ငံရေး အလှုပ်အရမ်းတွေကြောင့် တက္ကသိုလ်တွေ ရက်ရှည်ပိတ်သည့်ကာလ ဆွေမျိုးတဦး၏ ဆက်ပေးမှုနှင့် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသား မောင်ဘုန်းလည်း ထိုကျောင်းတိုက်မှာ သင်္ကန်းစည်းဖြစ်သည်။ မောင်ဘုန်း၏ ဘွဲ့နာမည်က “ဦးပဏ္ဍိ” ဖြစ်၏။ ကျောင်းမဖွင့်သေးသည်အထိ လေး၊ ငါး၊ ခြောက်လ ဝတ်မည်ဟု မောင်ဘုန်း တဖြစ်လဲ ဦးပဏ္ဍိက အားခဲထားသည်။

ဦးဇဋိက ကျောင်းတိုက်သို့ ဦးပဏ္ဍိ မရောက်မီ သုံးလလောက် ကြိုရောက်နှင့်သည်။ ဘယ်လို အဆက်အသွယ်နှင့် ရောက်လာ သီတင်းသုံးသည်ကိုတော့ ဦးပဏ္ဍိ မသိ။ ဦးဇဋိက မောင်ဘုန်း ခေါ် ဦးပဏ္ဍိကို တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားကနေ လာဝတ်တဲ့ ဦးပဉ္ဇင်းလေးဟု အရောတဝင် မေးပြော ဆက်ဆံသည်။

ဦးဇဋိကို ကိုရင်တွေ၊ ဦးပဉ္ဇင်းငယ်တွေက ရှောင်ဖယ် ရှောင်ဖယ် လုပ်ကြတာ ဦးပဏ္ဍိ သတိထားမိသည်။ ဦးဇဋိက သက်ကြီးဝါကြီး ကျောင်းထိုင် ဆရာတော်၊ တိုက်အုပ်ဘုန်းကြီးတွေနှင့် အဆင်ပြေသော်လည်း အများစုဖြစ်သည့် ကိုရင်ကြီး၊ ကိုရင်ငယ်တွေနှင့်က သိပ် ထိထိတွေ့တွေ့ မရှိသဖြင့် ထီးတည်းကြီးလို ဖြစ်နေသည်။

ပြောရလျှင် နယ်သားချင်းတူ၊ စကားဝဲတာချင်းတူ၊ တပါးအကြောင်း တပါးသိသည့် ကိုရင်ကြီး၊ ကိုရင်ငယ်၊ ဦးပဉ္ဇင်းငယ်တွေနှင့် သူက သတ်သတ်စီလို ဖြစ်နေတတ်သည်။

ဦးဇဋိက မနက် အာရုံဆွမ်းစားပြီးလျှင် ကိုရင်ကြီး၊ ကိုရင်ငယ်တွေ ဆွမ်းခံ မထွက်မီ စာတဝါ ပို့ချသည်။ ထို့နောက် စာဝါဖြုတ်ကာ အပေါ် ခြုံထည်ပတ်လျက် ကျောင်းပြင်ထွက်သွားတတ်သည်။ ၁၀ နာရီ၊ ၁၀ နာရီခွဲလောက် ရောက်မှ သူ့ထုံးစံအတိုင်း လက်နောက်ပစ်၊ ကွမ်းကို အံကြိတ်ငုံကာ ပြန်ကြွလာတတ်သည်။

နေ့ဆွမ်းစား၊ တရေးတမော ကျိန်း (အိပ်) ပြီးလျှင် ဘောပင်တချောင်း၊ စာရွက်တွေနှင့် တကုပ်ကုပ် အလုပ်ရှုပ်နေတတ်သည်။ တချို့ရက်တွေဆိုလျှင် နေ့ခင်းမကျိန်းဘဲ တကုပ်ကုပ်နှင့် ရေးလိုက်၊ ခေါင်းကုတ်လိုက်၊ စဉ်းစားလိုက် လုပ်နေတတ်သည်။

Continue reading

Leave a comment

Filed under Literature, Short Story

ဦးဇဋိ (၁)

(ကိုယ်တွေ့အဖြစ်အပျက်အကြောင်းတခုဖြစ်ပြီး ၂၀၁၉ ခုနှစ်တုန်းက ရေးခဲ့ပါတယ်။ ရေးပြီးကတည်းက ဒီအတိုင်းထားခဲ့တယ်။ အခုမှ ဖေ့စ်ဘုတ်မှာ တင်ပါတယ်။ တချို့ အမည်နာမတွေ တမင် မဖော်ပြဘဲ ချန်လှပ်ထားပါတယ်)


ဦးဇဋိ (၁)


ရေငုပ်ပြိုင်မလား


လိုင်းကား စီးလာရင်း မီးပွိုင့်မိစဉ် ကားစပယ်ယာ အချင်းချင်း နောက်နေကြသည်။ ဒီဘက် ကားစပယ်ယာက ဟိုဘက် ဘေးချင်းယှဉ်ရပ်လာသည့် ကားစပယ်ယာကို လှမ်းပြောသည်။


“ဟေ့ယောင် … ဒီကောင်က ဧရာဝတီ တိုင်းသားကွ … ရေငုပ်ပြိုင်မလား”


“မပြိုင်ရဲပါဘူးကွာ”


“မပြိုင်နဲ့၊ ဘာအောက်မေ့လဲ၊ ရေငုပ်လိုက်တာများ တော်တော်နဲ့ ပြန်တက်မလာဘူး”


“ဟုတ်လား၊ ဘာလို့လဲ”


“ကန်တော့ပွဲ ပေးမှ ပြန်ပေါ်လာတာ”


မီးပွိုင့်စိမ်းသဖြင့် သူတို့ချင်း တဟားဟားရယ်ကာ မောင်းထွက်ကြသည်။

Continue reading

Leave a comment

Filed under Literature, Short Story

မိန်းမနဲ့ EPC

မိန်းမနဲ့ EPC (2019)

Leave a comment

Filed under Cartoon

မမြင့်

၁ တန်းကျောင်းသူ တူမလေး အိမ်လာလည်တယ်။ အိပ်ခါနီးကျတော့ လက်ဆောင်ပေးဖို့ သူယူလာတဲ့ စာအုပ်သေးသေးလေးမှာ စာထိုင်ရေးနေတယ်။
သူစာရေးတာကို လှမ်းပြောပေမယ့် အမှတ်တမဲ့ပဲ။ သူပြန်သွားပြီးမှ ဒီနေ့ မနက် စာအုပ်ကောက်လှန်လိုက်တော့ သူရေးထားတာ “မမြင့်” သီချင်း စာသားတွေ ဖြစ်နေတယ်။ တချို့နေရာတွေတော့ သူ နားထဲကြားသလို ရေးထားတယ် 🙂
ကိုယ်လည်း မမြင့်သီချင်း နားသာထောင်နေတာ သူ့လောက် စာသားမရဘူးရယ်။ သူက ပန်းချီရေးလည်း ကောင်းပါ့။

Leave a comment

Filed under Music

ဝတ်လဲတော်ရွှေပုဆိုး …

“ဟေး ညကျရင် တီပီယိုဇာတ်ကားကောင်းသယ် လိုက်ကြမှာလား”
“ဘယ်သူတွေသဲ့တုံး”
“ရေးထားသာတော့ အစုံပဲ . . . ဒွေးသဲ့တော် ရာဇာနေဝင်းသဲ့တော် လူမင်းသဲ့တော် ဟော ပြီးတော့ ဇာတ်လိုက်မတွေကလည်း အများကြီး အိမ်သယာကျော်ဇင်လည်း ပါသယ်တော် … ထက်ထက်မိုးဦးလည်းပါသယ်တော် . . . ပြီးတော့ ဟိုကောင်မ ဘယ်သူ ဘယ်သူ မိပုံ့ . . . မှဲ့ပါသဲ့ ကောင်မလေ”
“ထွန်းအိမ်သယာဘို”
“အေး … အဲသည် ကောင်မလည်း ပါသယ်”
(ဝတ်လဲတော်ရွှေပုဆိုး တန်းထိုးလို့ကြိုမယ် – ခင်ခင်ထူး)

Leave a comment

Filed under Literature